Deze Amazonezwaardplant ziet men al jaren in de aquariumhobby. Tot voor kort was “zwaardplant” een algemene naam voor een aantal grotere Echinodorus-soorten, die men kan vinden in het Amazonegebied (met name E. amazonicus, E. bleherae ). DNA-onderzoek in 2008 heeft echter aangetoond dat eerdergenoemde soorten varianten zijn van E. grisebachii.
Amazonezwaardplanten komen voor in verschillende varianten afhankelijk van de condities waarin zij groeien. Ze zijn tolerant voor wat betreft de watercondities, voor wat betreft hardheid, zuurgraad en temperatuur, zolang het niet heel sterk afwijkt van de tropische condities. De eerdergenoemde E. amazonicus geeft voorkeur aan zachter water en bereikt een hoogte van ongeveer 40-50cm. De varieteit E. bleherae tolereert wat harder water en wordt in en grootte en omvang meer dan 50cm. Amazonezwaardplanten hebben een dikke bodem nodig van zeker 10cm om het uitgebreide wortelstelsel de ruimte te geven. Bij een lage lichtintensiteit zal deze plant minder snel groeien, waarbij het wortelstelsel niet zo uitgebreid is. In dat geval heeft de plant wat bodemvoeding nodig in de vorm van kleitabletten.
Echinodorus grisebachii plaatst men het best in de achtergrond van een groot aquarium, hoewel deze plant toch vaak als blikvanger in de middenzone wordt toegepast. Zijn grote, groene bladeren geven een goed contrast met kleinere planten. Nieuwe bladeren zijn wat roodachtig. In speciaalaquaria zijn de amazonezwaardplanten vaak een afzetplaats voor eierleggende cichliden, zoals maanvissen of discussen. Tevens bieden de grote bladeren een goede schuilplaats.
Voortplanting van amazonezwaardplanten kan worden gedaan door een grote plant te delen in kleine stukken. Hierbij snijdt men de kroon voorzichtig in delen. Soms ontstaat er een submerse steel, waaraan diverse plantjes ontstaan. Deze plantjes kunnen worden afgenomen, nadat ze wortels hebben gevormd.
Foto boven : E. grisebachii var. bleherae
Foto onder: E. grisebachii var. amazonicus
Bron : thfmagazine.com
Foto: Internet